6 April 2011, tarikh
dimana saya mula mengenali awak. Saya mengakui silap saya kerana berniat bahawa
yang perkenalan kita hanya sementara dan hanya sebagai satu persinggahan cinta
monyet saya. Bila sesi persekolah saya bermula saya mula lupakan awak. Saya
mula cari pasangan yang baru dan saya tinggalkan awak tanpa sebarang pesanan.
Saya tidak pernah membalas sebarang pesanan ringkas awak dan saya tidak pernah
sekalipun bertanyakan khabar awak. Kejamkan saya pada awak?
Suatu hari, pada 2
September 2011 awak telah menghubungi saya. Pada waktu itu saya langsung tidak
ingat yang 2 September adalah hari lahir awak. Saya cakap yang saya sibuk jadi
saya putuskan talian. Saban hari awak sabar untuk menghubungi saya walaupun
saya tidak pernah mengangkat panggilan dari awak. Lepas dari kejadian itu, awak
langsung tidak berhubung dengan saya.
Sampailah satu hari
bila musim cuti sekolah. Awak melayani saya dengan baik walaupun saya dah lama
tidak pedulikan awak. Pada saat itu, saya mulai sedar yang saya telah jatuh
cinta dengan kebaikan dan sifat sabar awak. Saya tanya awak, kenapa awak
telefon saya dulu. Awak bagi tahu saya yang hari tu adalah hari lahir awak tapi
saya lupa dan terlalu sibuk. Saya terangkan dekat awak yang saya keliru waktu
itu, saya ingat September adalah bulan Sepuluh. Awak gelak waktu tu, gelak awak
buat saya lupa yang saya telah sisihkan awak dalam jangka masa yang amat lama.
Mulai saat itu, saya telah berjanji bahawa saya akan setia pada awak.
Saban hari saya mula
mengenali awak merupakan momen yang terindah dalam hidup saya dan tidak mungkin
dapat saya lupakan. Tapi setiap pasangan yang bercinta pasti akan menempuhi
saat-saat dimana kesefahaman begitu penting. Saya akui yang saya terlalu
bergantung harap pada awak sehingga tidak boleh berpisah dengan awak walau
hanya untuk seketika. Sikap kepala angin saya yang tidak menentu selalu menjadi
pencetus pergaduhan antara kita. Awak terlalu sabar melayani sikap kepala angin
saya sehingga saya beranggapan yang awak tidak mempunyai perasaan dan tidak
serius dalam perhubungan kita.
Saya masih ingat yang
awak pernah berkata, kalau awak yang tidak sabar dan mengalah dengan saya mesti
cinta kita tidak akan kekal. Lagipun, awak tak nak hilang orang yang awak
sayang dan yang awak cinta. Saat itu, air mata saya jatuh dengan keluhuran hati
awak. Saya pasti yang awak adalah Mr. Right saya, sampai-sampai saya telah
berani membina angan-angan untuk hidup bahagia disamping awak. Bahagianya saya
waktu itu, setiap janji yang awak buat telah saya simpan kukuh di dalam kotak hati
saya dan saya berharap awak akan kotakan janji awak itu.
Benar kata orang-orang
zaman dahulu yang mulut begitu manis berbicara dan mulut lebih m anis daripada
gula. Disebabkan janji-janji itu, saya sering sakit hati. Awak tidak mampu
untuk tunaikan janji itu, awak hanya mampu memungkiri janji itu. Tiap kali awak
mungkir janji, saya tetap maafkan awak dan beranggapan yang mungkin awak
terlalu sibuk. Apa pun alasan yang awak bagi pasti saya terima walaupun ia
tidak masuk akal bagi kawan-kawan saya. Namun bagi saya, hanya saya yang tahu
siapa kekasih hati saya dan saya tetap akan percayakan awak meskipun awak telah
tipu saya.
Kekasih mana yang
tidak kecewa jika tiap kali ajak bersemuka pasti ada ajer alasan~but i trust u
0 comments:
Post a Comment